Recent kreeg ik een cocktailboek cadeau van mijn vader, het was een boek uit 1968 dat hij begin de jaren zeventig gekocht had. Het was zijn eerste van vele cocktailboeken, het boek dat hem had aangestoken met het cocktail virus. Korte tijd later had hij niet alleen een indrukwekkende home bar, maar had hij ook verschillende cocktails en mixed drinks geïntroduceerd in het Antwerpse uitgaansleven. Klassieke cocktails die hij in zijn cocktailboeken had leren kennen, en die intussen evergreens geworden zijn, maar ook drankjes die ondertussen in de vergeetput gesukkeld zijn, zoals de Lumumba. Deze mixed drink was vernoemd naar Patrice Lumumba, de eerste premier van de Democratische Republiek Congo. Het was een mix van chocomelk en rum, ik heb het nog nooit geproefd en het klinkt niet erg lekker maar volgens mijn vader was hetin zijn tijd populairder dan de gin-tonic deze tijd.
Het is geen bekend cocktailboek of niet van de hand van een bekende mixologist, maar omdat het voor mijn vader het boek was waar het allemaal mee begon ben ik het met veel zin beginnen lezen van A tot Z. Beginnend met de A dus: de Affinity. …
Toen ik jaren geleden voor het eerst naar Las Vegas ging wist ik nog niet goed wat het concept Open Bar While Playing inhield. Een Open Bar, zoals bijvoorbeeld op een trouwfeest is meestal beperkt tot bier, wijn, frisdrank en water. Ik wist dat in Las Vegas cocktails ook tot de Open Bar behoorden (waarom zouden de opdienende dames anders cocktail waitresses genoemd worden) maar wist niet dat je zomaar elke cocktail die je maar kan bedenken kon bestellen. Natuurlijk hebben ze niet alle speciale bitters en siroopjes maar het arsenaal sterke drank blijkt bijna eindeloos te zijn. Dat wist ik toen nog niet en ik had dan toch wel een kaart verwacht met enkele cocktails waar je uit mocht kiezen. Toen die kaart niet bleek te bestaan vroeg ik dan maar aan de cocktail waitress wat ze me kon aanraden. Ze raadde me een Washington Apple aan, een cocktail waar ik nog nooit eerder van gehoord had. Zonder te weten wat er juist in zat ging ik daar dus voor. Enkele minuten later kwam de dame terug met mijn Washington Apple in een mooi dik en rond Old Fashioned glas. Het glas en de kleur van de cocktail deden me meteen vermoeden dat het een whisky cocktail was, en dat vermoeden werd bevestigd bij het proeven. De cocktail viel in de smaak en Las Vegas zelf ook, sindsdien ben ik elk jaar terug geweest en is de Washington Apple een van mijn vaste Vegas cocktails geworden. …
Vandaag, 21 december 2012, is het einde van het 13e baktun in de oude Lange Telling kalender van de Maya’s. Het einde der tijden volgens velen. Overstromingen, vulkaanuitbarstingen, een gigantische tsunami, een regen van bliksem uit de zon, de Apocalyps, wie weet wat ons te wachten staat vandaag. De term Apocalyps wordt tegenwoordig vaak gebruikt als synoniem aan het einde van de wereld; maar de letterlijke betekenis van dit in oorsprong Griekse woord is ‘de opheffing van de sluier’, eigenlijk dus gewoon revelatie of openbaring. Apocalyps is het Griekse woord voor het 6e boek in het Nieuwe Testament, in het Nederlands Openbaringen. De gebeurtenissen in dat boek worden vaak geïnterpreteerd als het einde van de wereld. Het heeft dus in feite helemaal niets met de Maya’s te maken. De term Apocalyps zoals wij hem nu gebruiken is een afkorting van apokalupsis eschaton (een interpretatie van het boek Openbaringen) wat zoveel wil zeggen als ‘de revelatie van het einde van de tijd’. Deze revelatie wordt in het Nieuwe Testament ingezet door de Four Horsemen Of The Apocalypse. Dat is tevens de naam van een shot drankje: een mix van 1 cl. Jack Daniel’s, 1 cl. Jim Beam, 1cl. Johnnie Walker (Red Label) en 1 cl. Jameson’s Whiskey. Ik denk dat de opsomming van de ingrediënten wel duidelijk maakt waarom het shotje deze naam kreeg.
Het is ongetwijfeld een goede manier om dronken te worden maar echt lekker klinkt het toch niet. Daarom hou ik het vandaag bij een meer beschaafde whisky mix, die me ook wel gepast lijkt op de Dag des Oordeels: de Ghost of the city. Het hoofdbestanddeel van de cocktail is een ongerijpte (en bijgevolg doorzichtige ‘witte’) whiskey, bijvoorbeeld Low Gap Unaged Whiskey of Glen Tunder Corn Whiskey. Ik ben ook heel benieuwd om het met de nieuwe Jack Daniel’s Unaged Rye te proberen, maar die is helaas hier nog niet te verkrijgen. Bij de ongerijpte whiskey wordt Cocchi Americano (een Italiaanse aperitief wijn) of eventueel Lillet Blanc (een Franse apertief wijn) en een weinig The Bitter Truth Lemon Bitters toegevoegd.
Jack Daniel’s Unaged Rye
Recept*:
giet 3 cl. Cocchi Americano of Lillet Blanc in een mixglas
voeg er 6 cl. ongerijpte ‘witte’ whiskey aan toe
breng op smaak met een halve cocktaillepel Lemon Bitters (bv. van The Bitter Truth)
vul het mixglas met ijs
roer een 15-tal seconden
strain de inhoud in een champagne coupe of een Delmonico glas
garneer met een Maraschino cocktail kers
*een recept van Brandon Burkart van Haddingtons in Austin, Texas
Toen Jack Daniel in 1892 in de thuishaven van zijn befaamde distilleerderij (Lynchburg, Tennessee) 2 bars opende werd hij de eerste distilleerder die werd opgenomen in het handelsregister van de VS. Zijn twee bars kregen een kleurrijke naam: de Red Dog en de White Rabbit. Het was de White Rabbit Saloon die de meest memorabele zou worden. De bar was voorzien van alle comfort: een kamerlange toog met koperen voetrust, spuwbakken en elektrisch aangedreven ventilatoren die voor verkoeling zorgden. Jack Daniel’s befaamde Silver Cornet Band kwam er geregeld optreden. Ondanks alle comfort werd de bar vooral bekend door de grote voorraad whiskey en de vrijgevigheid van de eigenaar Mr. Jack. De White Rabbit Saloon werd de eerste bar die Jack Daniel’s Tennessee whiskey schonk.
In 1909 kwam abrupt een einde aan het succes van de White Rabbit Saloon, toen Moore County instemde met de drooglegging. En al draagt de laatste etappe van de rondleiding in de distilleerderij nog altijd de naam van de bar, wordt er sinds 1909 geen druppel whiskey meer geschonken, enkel verse limonade.
Lynchburg trekt elk jaar duizenden toeristen die de Jack Daniel’s distillery komen bezoeken, desondanks mag er geen druppel alcohol geserveerd worden. Inmiddels werden de bars op het dorpsplein van Lynchburg vervangen door souveniershops, maar toch draagt de huidige generatie de geschiedenis van het merk en zijn oprichter nog altijd hoog in het vaandel. Ter ere van de 120e verjaardag van de opening van de White Rabbit bracht Jack Daniel’s daarom dit jaar de limited edtion White Rabbit Saloon Tennessee Whiskey op de markt.
Deze whiskey heeft een iets hoger alcoholpercentage dan de gewone Jack Daniel’s Old No. 7 (43%) en is sinds augustus te koop in Tennessee zolang de beperkte voorraad strekt. Wie een fles op de kop wil tikken zonder naar Tennessee te reizen moet er snel bij zijn want de flessen zijn enkel deze maand (in zeer beperkte oplage) wereldwijd te verkrijgen. Ik heb er alvast twee gekocht, eentje om te consumeren en eentje om te bewaren voor een speciale gelegenheid. Je kan de flessen laten registreren op de website, dan krijg je een certificaat van authenticiteit.
In de distilleerderij kan je enkel limonade verkrijgen, maar ik ga voor een ander soort limonade: de White Rabbit Lemonade
White Rabbit Lemonade
Recept:
giet 2 cl. Cointreau, 2 cl. vers geperst citroensap en 1 cl. suikerwater* in een shaker
voeg 3,5 cl. White Rabbit Saloon Tennessee Whiskey toe
vul de shaker voor 2/3e met ijs
shake gedurende 12 seconden
serveer in een tumbler glas met enkele ijsblokjes
garneer met een rietje en een schijfje citroen
*suikerwater kan je makkelijk zelf maken: 2 delen suiker op 1 deel water. Bv. 100 gr suiker op 50 gr water.
Recent kreeg ik een cocktailboek cadeau van mijn vader, het was een boek uit 1968 dat hij begin de jaren zeventig gekocht had. Het was zijn eerste van vele cocktailboeken, het boek dat hem had aangestoken met het cocktail virus. Korte tijd later had hij niet alleen een indrukwekkende home bar, maar had hij ook verschillende cocktails en mixed drinks geïntroduceerd in het Antwerpse uitgaansleven. Klassieke cocktails die hij in zijn cocktailboeken had leren kennen, en die intussen evergreens geworden zijn, maar ook drankjes die ondertussen in de vergeetput gesukkeld zijn, zoals de Lumumba. Deze mixed drink was vernoemd naar Patrice Lumumba, de eerste premier van de Democratische Republiek Congo. Het was een mix van chocomelk en rum, ik heb het nog nooit geproefd en het klinkt niet erg lekker maar volgens mijn vader was hetin zijn tijd populairder dan de gin-tonic deze tijd.
