Diageo Reserve World Class 2016
Vandaag was Dock 3 (Antwerpen) de arena voor de nationale finale van de World Class Competition. Uit de preselecties eerder dit jaar werden 12 finalisten geselecteerd. Vandaag streden ze tegen elkaar om Jurgen Nobels op te volgen als winnaar van de meest prestigieuze cocktailwedstrijd van België. Helaas moest een van de topfavorieten, Didier Van den Broeck (Dogma), verstek geven wegens deelname aan een internationale competitie in Cuba.
De 11 deelnemers:
Alexis Mosselmans (Jalousy, Brussel) |
Andres Claeys (Tapa bar, Antwerpen) |
Bassche Didden (Dogma, Antwerpen) |
David Lebeer (The Pharmacy, Knokke) |
Dries Botty (The Dirty Rabbit, Antwerpen) |
Jasper Permentier (L’Apereau, Blankenberge) |
Karim Britel (Le Stoefer, Brussel) |
Lou Claessens (Jones&Co, Antwerpen) |
Naushad Rahamat (Cocktails @ Nine, Antwerpen) |
Patrick Vercambre (Memlinc Palace, Knokke) |
Ran Van Ongevalle (The Pharmacy, Knokke) |
Om 10u30 ging de wedstrijd van start met de Liquid Mastery challenge, een theoretische ronde met 50 vragen waarin de deelnemers op de rooster gelegd werden over de Diageo Reserve Spirits-portfolio. Productkennis is uiteraard heel belangrijk bij het maken van cocktails. En dit sluit naadloos aan op de volgende ronde die een half uurtje later van start ging: The Thinking Drinker. In deze ronde kregen de finalisten 6 glazen voorgeschoteld in een blind-tasting. Twee cocktails (en de spirits die hierin gebruikt werden), twee pure spirits en twee sappen kunnen thuisbrengen was de opdracht. Naushad Rahamat legde in deze proeven het beste parcours af en scoorde dus alvast goede punten bij de jury. Deze bestond uit Jurgen Nobels (de winnaar van vorig jaar), Rolf Schollaert (The Cocktail Nation), Nick Bril (The Jane), Stephanie Jordan (Global Ambassador Tanqueray) en last but not least Mister World Class himself, Spike Marchant (Global Ambassador World Class).
Over naar de praktijk! De derde ronde was het centrale thema van de wedstrijd: The Travelling Bow Tie. In deze ronde kregen de deelnemers de opdracht om twee signature drinks te serveren die twee werelden met elkaar verbinden. De eerste cocktail stond in het teken van het eigen persoonlijke verhaal en culturele achtergrond van de finalisten, waarbij ze gebruik konden maken van allerlei elementen zoals muziek, specifieke ingrediënten en accessoires. De tweede cocktail moest gelinkt zijn Miami, de stad die de World Class Global Finals host dit jaar. De opvallendste cocktail was ongetwijfeld de Miami-cocktail van Lou Claessens, met wafelsiroop en een fat wash van Fried Chicken als ingrediënten. Helaas was de creativiteit van Lou niet voldoende om zich te kwalificeren voor de volgende ronde.
Voor de halve finale, de vierde proef, werd het deelnemersveld verkleind van 11 naar 5 bartenders. Enkel David Lebeer, Bassche Didden, Dries Botty, Ran Van Ongevalle en Naushad Rahamat gingen door.
De proef van de halve finale kreeg de titel Juleps from Mars. In deze ronde moesten de overgebleven finalisten de grens aftasten tussen creativiteit en trouw zijn aan een klassieker, de Mint Julep. Geen makkelijke opdracht, wie op veilig speelde maakte weinig kans, maar wie te hard van stapel liep, nam het risico dat de jury er geen Julep in zag. Een Mint Julep uit het jaar 3000, dat was wat er gecreeërd moest worden. Enkele deelnemers haalden inspiratie uit het liedje ‘Year 3000’, de enige hit van het Britse groepje Busted. Volgens de zanger van dat liedje leven we in het jaar 3000 allemaal onder water. De cocktail van Dries Botty, met zeevenkel in plaats van munt, werd goed gesmaakt en ook de cocktail van Bassche Didden, met futuristisch muntschuim, trok de aandacht. Maar voor het publiek was er in deze ronde een duidelijke winnaar: de presentatie van Ran Van Ongevalle was de beste die we tot dan gezien hadden.
Voor de laatste proef werd het kaf definitief van het koren gescheiden: slechts de Top 3 van de kandidaten mocht deelnemen aan de vijfde en beslissende ronde: de Speed Challenge. Dries Botty en Ran Van Ongevalle staken er bovenuit in de halve finale, het was dan ook voor niemand een verrassing dat we beide heren in de finale proef mochten verwelkomen. De derde plaats was vast geen makkelijke beslissing voor de jury maar werd toegekend aan David Lebeer. De snelheidsproef werd dit jaar met argusogen gevolgd. Jurgen Nobels won vorig jaar immers de wereldwijde Speed Challenge in Zuid-Afrika en dat is iets wat alle deelnemers maar al te graag zouden evenaren over enkele maanden in Miami. Een zesde jurylid werd bijgehaald: ex-winnaar Carl Van Droogenbroeck.
De snelheidsopdracht voor vandaag: in 7 minuten minimum 3 perfectly served cocktails opleveren. Creativiteit, smaak, balans, techniek en presentatie werden allemaal in rekening gebracht. De bartenders stonden voor de keuze: op veilig spelen en 3 cocktails maken die ze tot in de puntjes kunnen verzorgen óf alles op alles zetten en 6(!) cocktails presenteren. Ook in de werkwijze moest een keuze gemaakt worden: de cocktails duidelijk afbakenen en stuk per stuk maken óf voor de snellere maar moeilijkere manier gaan waarbij elke fles slechts eenmalig wordt bovengehaald. Als cocktail 1 en cocktail 3 allebei Bourbon bevatten, dan wordt de fles Bourbon niet neergezet. Hierdoor worden er bij elke cocktail enkele seconden afgeschaafd. Aartsmoeilijk en enkel haalbaar mits een goede voorbereiding en veel oefening.
De 3 finalisten kozen alledrie voor de middenweg: eerst alle cocktails stuk per stuk opbouwen, vervolgens alle cocktails shaken of stirren en tot slot alle cocktails garneren. Op deze manier slaagden ze er alle drie in om in minder dan 7 minuten 6 volledig afgewerkte cocktails te presenteren! Chapeau!
David Lebeer was hierbij echter zo geconcentreerd op zijn drinks dat hij wat te weinig oog had voor het publiek en de jury, hij werkte meer dan de helft van zijn 7 minuten in stilte af en met correcte maar redelijk klassieke cocktails. Dat neemt niemand hem kwalijk in deze uiterst moeilijke proef, maar de 2 volgende kandidaten slaagden er wel in om het publieke helemaal mee te krijgen en de jury te entertainen. Als tweede kwam Dries Botty aan de beurt. Het was meteen duidelijk dat Botty gewend is aan werken aan een razend tempo. Hij zette een waanzinnig resultaat neer in deze mooie finale. Met glimlach, al zingend en dansend op zijn favoriete housebeats crëerde hij in vijfenhalve minuut 6 creatieve cocktails op maat van de jury. Ook Ran Van Ongevalle had goed nagedacht over welke cocktail hij aan elk jury-lid zou geven. En zo hoort het: onthouden wat jouw klanten graag drinken is part of the job. Net zoals Botty deed Van Ongevalle het voortreffelijk en het publiek genoot er van. Hij had zelfs nog tijd over om zijn bar proper te maken voordat hij zijn drankjes aan de jury doorgaf.
Dries Botty en Ran Van Ongevalle presteerden beide op erg hoog niveau. Vanuit het publiek leefde het gevoel dat Van Ongevalle er bovenuit stak in de voorlaatste proef, maar dat Botty net een tikkelijke beter was in de allerlaatste proef. Het werd dus ongetwijfeld een moeilijke keuze voor de jury. Ik ben er zeker van dat de punten ontzettend dicht bij elkaar lagen!
Omstreeks 19u15 had de jury zijn oordeel geveld: Dries Botty werd bekroond tot World Class Bartender 2016. Hij mag van 26 tot 29 de Belgische eer gaan verdedigen op de prestigieuze Global Finals in Miami.
Proficiat Dries!
(Foto credit: featured photo Dries Botty – Nullam Microwavum – Bart D’hooge)
One thought on “Diageo Reserve World Class 2016”